Hoş Geldin 43. Yaşım

Tam 43 sene önce bugün başlamış serüvenim. Baksan, 43 çok büyük bir rakam değil belki ama küçük bir rakam da değil, takdir edersiniz ki.

Bence en güzel yaşlar 40’lı yaşlardan sonra başlıyor. Hani klişe bir laf vardır ya: “Bana 20’li yaşlardaki enerjimi bir de 40’lı yaşlardaki aklımı versinler.” Boş yere çıkmamış bu sözler. Yaşanmışlıkların, çeşitli tecrübelerden sonra kazanılan hayat derslerinin tezahürü bu söylemler. Yaş aldıkça olgunlaşıyor insan. Olgunlaştıkça da hayata ve insanlara karşı bakış açısı değişiyor, olaylara verdiği tepkiler büyük bir dönüşüme uğruyor. Zamanında ortalığı ayağa kaldırmasına sebep olan olaylar, 40’lı yaşlardan sonra düşüncesini bile işgal edemez hale geliyor.

Yaş almak güzel aslında. Dünyaya kazık çakma ihtimali ve hatta hep genç kalma olasılığı ürkütüyor insanı. İyisiyle kötüsüyle bu hayatı yaşıyoruz; önemli olan dolu dolu yaşamak. İnsanın kendisine yaptığı maddi ve manevi yatırımlar öyle kıymetli ki farkında olmadan ruhumuzun beslenmesine vesile oluyoruz.

Ruhumuzu beslemeden, tatmin etmeden midemizi doldurmak, bir noktadan sonra insanı farkında olmadan isyana doğru götürür.
Ruhunu zikirle, fikirle, duayla, ilimle, bilimle besleyebilen insan, emin olun, başka hiçbir şeye ihtiyaç duymaz. Herhangi bir şeyin yoksunluğunu çektiği sırada ruhu yetişir imdadına.

Bu yüzden ruhlarımızı doyuralım, besleyelim ve bizi gül bahçesine götürecek dostluklar edinelim. Zira “İnsan, en çok vakit geçirdiği üç kişinin ortalamasıdır.” derler.

Bu bağlamda, yaşadığım şirin ama küçük Göynük’te bana burayı sevdiren, eğlenceli hale gelmesine vesile olan lojman komşularıma; telefonla, mesajla uzaktan yakından arayarak günümü kutlayan arkadaşlarıma ve tabii ki canım aileme ve kardeşlerime buradan teşekkür etmek isterim.

İyi ki sizler de benim hayatımdasınız, iyi ki sizlerle karşılaşmış, bir yerlerde kahve içmiş, bir şeyleri paylaşabilmişim. Rabbim eksikliğinizi göstermesin.

Unutmayın, yaşlanmak değil, yaş almak kıymetli olan…

Kalın sağlıcakla.