Bizim Bizden Başka Kimimiz Var?

Bazen durup bir düşünüyorum…

Ne zaman bu kadar öfkelendik birbirimize? Ne zaman bu kadar kolay düşman olduk? Bir zamanlar aynı sokakta koşan, aynı çeşmeden su içen, aynı pazarda annesinin eteğine yapışan çocuklardık biz… Ne oldu da böyle ayrıldık?

Bizi kandırdılar.

Bizi parçalara ayırdılar, bizi birbirimize yabancılaştırdılar. “Sen onlardansın, onlar da senden değil” dediler. Kendi ellerimizle dost bildiğimiz insanlara sırt çevirdik. Kendi komşumuzdan korkar hale geldik.

Sonra ne oldu?

Yolun karşısında duran, göz göze gelmekten çekindiğimiz insanlar bizimle aynı ezanı duydu, aynı yağmurda ıslandı, aynı rüzgârla üşüdü. Anneleri bizim annelerimiz gibi dualar etti, çocukları bizim çocuklarımız gibi sokakta oyun oynadı. Meğer biz birbirimize ne kadar benziyormuşuz da fark edememişiz…

Ama iş işten geçince anladık.

Kavgalar oldu, protestolar oldu, sokaklar birbirine girdi. Gençler gider, anneler ağlar. Ama o gençlerin yerine yenisi gelmez. Giden gider, ocaklar söner. Bize hep "haklı olan kazanır" dediler ama biz kaybettik. Öfkemiz bizi daha iyi bir yere götürmedi. Sadece elimizdekileri kaybettik.

Şimdi soruyorum sana…

Gerçekten kazanan kim oldu? O kavgalardan, o öfkelerden, o düşmanlıklardan kim kârlı çıktı? Biz mi? Hayır… Hep başkaları kazandı.

Ama artık yeter.

Gerçekten yeter.

Biz kavgayla bir yere varamayız. Sokakları yakarak, birbirimizi kırarak, kardeşimizi düşman bilerek bir adım bile ilerleyemeyiz. Kırılan her cam, sönen her hayat, yakılan her köprü aslında bizim geleceğimizden gidiyor.

Oysa ne güzel olurdu, bir masaya oturup konuşabilsek… Birbirimizi gerçekten dinleyebilsek… Aynı dertleri paylaştığımızı fark edebilsek… Çünkü biz aslında hep aynı hikâyenin içindeyiz. Aynı sofrada ekmeğimizi bölüşüyoruz, aynı bayrak için dualar ediyoruz, aynı ezanla sabah uyanıyoruz.

Bizim gidecek başka bir yerimiz yok. Ama en önemlisi, bizim bizden başka kimsemiz yok!

O yüzden artık kavgayı, nefreti, öfkeyi bir kenara bırakıp birbirimize sarılalım. Çünkü biz düşersek, bizi kaldıracak olan yine biziz, bizden başka kimse yok!

Saygılarımla...