Ah Benim Çilekeş Göynüğüm

Göynüğüm... Ne zaman senin hakkında düşünsem, içimde bir burukluk hissederim. Güzel doğanla, tarihiyle bir hazineyken, dertlerin bitmek bilmiyor. Bugün yine canımızı acıtan bir konuyla gündemdesin: Göynük Çayı ve suyumuzun sulama projesinden dışlanan köylerimiz.

Bir sabah uyandık, Göynük Çayı'nın kenarında borular yatıyordu. "Bu borular da nereden çıktı?" derken öğrendik ki Göynük Çayı'mız çoktan alınmış, kapalı bir sulama sistemi projesine dahil edilmiş bile. Proje hazırlanmış, onaylanmış, biz uyurken her şey olup bitmiş. Zaten biz hep uyuruz ya, bu sefer de aynısı oldu. Borular döşenmiş, ama biz hâlâ derin bir uykudaydık. Fakat iki kişi vardı ki uyanıktı: İdris Armağan ve Ferhat Aksoy. Onlara sonsuz teşekkürler. Bu meselede sessiz kalmadılar, mücadele ettiler.

Peki siyasilerimiz ne yaptı? Ne yazık ki sınıfta kaldılar. Göynük'ün sesini gerektiği gibi Ankara’ya duyuramadılar. Vekilimiz bizim  İsmail Akgül'ü de anmadan geçmeyelim; o TBMM’de sesimizi duyurdu. Özellikle de yeni yayın hayatına başlayan Göynük Gazetesi, bu konuda büyük bir rol oynadı. Gazeteye de ayrıca teşekkür etmek gerek.

Şimdi elimizde bir sonuç var. İki kişi, İdris Armağan ve Ferhat Aksoy DSİ ile uzun görüşmeler yaptı ve Göynük ile Kumcuk arasında bir sulama barajı için söz aldı. Proje çizildi, hazırlıklar tamamlandı. Şimdi gözler bizde. Bu iki cesur insanın çabalarına destek mi olacağız, yoksa bu süreci tıkayan bir engel mi? Göynük halkı olarak nasıl bir duruş sergileyeceğimizi merakla bekliyorum.