Göynük'te Kışın Nostaljisi ve Modernleşmenin İzleri

Göynük'te beklenen soğuk havalar nihayet geldi. Bacalardan tütmeye başlayan dumanlar, kışın gelişini haber veriyor. Sobada kestanelerin piştiği, dertlerin ve eksiklerin bir kenara bırakıldığı o eski kış geceleri hâlâ hafızalarda. Sobanın verdiği sıcaklıkla, mis gibi kestane kokusunun yayılması başka bir güzeldi. Ama artık Göynük'ün bir kısmı doğalgaza kavuştu, o eski günler  geride kaldı.

Eskiden kış ayları daha sert geçerdi. Bacalardan tüten dumanlar Göynük'ün her yanını sarar, herkesin evinde bir soba yanardı. Dışarıda kar yağarken içerde sobanın çıtırtısı eşliğinde toplanırdık. Şimdi ise birçok evde doğalgaz var. Bu modernleşme Göynük'e yeni bir soluk getirse de, eski kış gecelerinin sıcaklığını hiçbir şey unutturamaz. Sobada pişen kestaneler, komşuların bir araya gelip edilen sohbetler, artık nostaljik bir anı haline geldi.

Doğalgazın Göynük’e gelişi önemli bir adım. Hayatı kolaylaştırdığı muhakkak; kışın zorluklarını hafifletiyor, evlerin ısınması daha pratik hale geliyor. Ancak Göynük’ün sadece bir kısmı bu imkandan faydalanabiliyor. Hala birçok  mahallesi, bu modernleşmeden mahrum. Bu durum bir yandan gelişimin eksik tarafını gösterirken diğer yandan eskiye duyulan özlemi artırıyor. Doğalgaz her ne kadar büyük bir konfor sağlasa da soba başında yapılan o sohbetlerin yerini tutatmaz.

Kış geceleri, Göynük’te farklıdır. Eskiden insanlar soba başında toplanır saatlerce sohbet ederdi. Komşular birbirine gider; çaylar demlenir, kışın soğuğu sohbetlerin sıcaklığıyla unutulurdu. Kahvelerde buluşmalar olur, büyükler anılarını anlatır, gençler merakla dinlerdi. Şimdilerde ise teknolojiyle birlikte bu gelenekler giderek azalıyor. İnsanlar artık ekranların karşısında vakit geçiriyor, eskisi gibi bir araya gelme alışkanlığı azalmış durumda. Göynük’ün bu sosyal dokusu da modernleşmenin etkisiyle değişiyor.

Göynük'te kış bir başkadır. Kar yağdığında bembeyaz örtüyle kaplanan bu güzel ilçe, hem geçmişin izlerini hem de modernleşmenin izlerini bir arada taşıyor. Geçmişin nostaljik kış geceleri ile bugünün modern imkanları arasında bir denge kurmak zorundayız. Eski değerlerimizi unutmadan, Göynük’ü daha iyi bir geleceğe taşımak, hepimizin sorumluluğu.