Üvey Evlat Göynüğüm

Göynük; yılların hatıralarını, Anadolu'nun dinginliğini ve kültürel zenginliğini barındıran güzel memleketimiz.  Ne yazık ki bu güzelliğin değerini amirinden memuruna kimse bilmiyor. Bir yıl önce kayan yol hâlâ yapılmadı. Düşünüyorum da, acaba meclisimizin kıymetli vekilleri bu kadar zamandır Göynük'e uğramadığı için mi yol bu hâlde duruyor? Eğer vekillerimiz gelip bu yolu görselerdi, şimdiye kadar bu sorun çözülmez miydi?

Yeni atanan valimiz de herhalde Ankara'dan yola çıkmış olmalı. Çünkü Göynük yoluna görüpte konuyla alakalı bir icraat yapmamak akla pek yatkın gelmiyor. Ankaralı memurların genel tavrını hatırlıyorum da maalesef Göynük gibi yerlerin sorunlarına kulak tıkamak bir alışkanlık hâline geldi. Sanki küçük ilçeler bu ülkenin üvey evlatlarıymış gibi muamele görüyor.

Göynük gibi tarihi ve kültürel değeri yüksek bir yerin sadece ulaşım altyapısının değil, genel olarak gelişiminin bu kadar göz ardı edilmesi insanı derinden yaralıyor. Bugün bakıldığında sadece yol değil, birçok temel hizmet de eksik kalmış durumda. Eğitimden sağlığa, turizmden ekonomiye kadar birçok alanda Göynük’ün hak ettiği yere getirilmemesi insanı Sakarya’ya bağlanmayı istemeye bile zorluyor.

Evet, yanlış duymadınız. Yıllardır her fırsatta İstanbul’a, Ankara’ya özenen bir ilçe olarak kalmaktan sıkıldık. Her sene aynı sorunlarla uğraşmaktan ve yetkililerin ilgisizliğinden bıktık. Sakarya’ya bağlanmak fikri, her ne kadar ilk başta mantıksız gibi gelse de, burada yaşayanların çaresizlik içinde bir çıkış yolu aradıklarının en açık göstergesidir.

Ne de olsa Göynük gibi tarihî ve turistik potansiyele sahip bir yerin gelişimi bu kadar geri kalmamalıydı. İnsan, kendi memleketinde üvey evlat gibi hissetmek istemiyor. Burada yaşayan herkesin taleplerini ciddiye alan, sorunlara çözüm üreten bir yönetim modeli olmalıydı.

Ama maalesef şu anki durumumuz Göynük'ün öneminin yetkililer tarafından ne kadar göz ardı edildiğini açıkça gösteriyor. Bize düşen, bu sorunları dile getirmeye ve çözüm yolları aramaya devam etmek. Çünkü Göynük sadece bir ilçe değil, bir kimliktir. Ve kimliğimize sahip çıkmak, hakkımızdır.