Göynük'ün Sağlık Sorunları: Bir Çığlık, Bir Çağrı
- Telegram
Sevgili hemşehrilerim,
Beyaz karın güzelliğini yaşayıp keyfini sürenler olabilir. Ancak biz, sıkıntılarımızı ve dertlerimizi unutmadık, unutamayız da. Yollarımız için sesimizi duyurduk, yetkililer sağ olsun, kar-kış demeden onarım çalışmalarına başladılar. Biz de Göynük'ün sorunlarını dile getirmeye devam edeceğiz. Bugün bir başka önemli meseleyi gündeme taşımak istiyorum: Hastane ve sağlık hizmetleri.
Göynük’ün sağlık hizmetleri tamamıyla Mudurnu’ya bağlanmış durumda. Yetkililerimiz için mesele belki kapanmış olabilir ancak bizler için bu durum yeni bir mücadelenin başlangıcı. Sesimiz duyulana ve sorun çözülene kadar yazmaya devam edeceğim. Çünkü ben Göynük’ün sesi olmaya kararlıyım.
Göynük’ten Bolu’ya gitmek için 100 kilometre yol kat etmemiz gerekiyor. Mudurnu’ya devredilen sağlık ocağı ve hastane hizmetlerinde ise ciddi eksiklikler var. Bu yazı bir karalama değil, aksine buradaki değerli sağlık personelimize saygıyla sunulan bir çağrıdır. Göynük’ün sağlık sisteminin acilen iyileştirilmesi gerekiyor.
Bir çocuk doktoruna, dahiliye uzmanına ve hatta bir diyaliz merkezine olan ihtiyacımız çok açık. 112 Acil Servis için ihaleye çıkıldığı söylendi ama sonuç yok. Biz, sevdiklerimizi yollarda kaybetmek istemiyoruz. Çocuklarımızın, yaşlılarımızın ve hastalarımızın daha fazla mağdur olmasını istemiyoruz.
Göynük Devlet Hastanesi’nin koşulları da endişe verici. Laboratuvarın havalandırması yok, Burada çalışan sağlık personelinin kıymeti neden bilinmiyor? Personel unutuldu, şartlar göz ardı edildi. Kanser hastası biri olarak, her üç ayda bir kan tahlili için İzmit’e gidiyorum ve ilacima rapor çikartip aliyorum. Işlerim hızlı olsun diye Göynukte hastanede tahlil yaptırdım ve üç seferde de sonuçlar yanlış çıktı. Bu sorunun kaynağı cihaz mı, personel mi? Sorunun cihazdan kaynaklandığını düşünüyorum. Cihazlar alınırken kalite kontrol yapılmadı mı? Tamir ve bakım süreci ihmal mi edildi? Yoksa bu cihazlardan birileri rant mı sağlıyor? Bu soruları bilmem, anlamam. Ama bildiğim bir şey var: Bu hastanede çile çeken çok insan var ve bizler artık çözüm istiyoruz.
Göynüklülerin sağlığı bu kadar ucuz olmamalı. Bir dahiliye uzmanı, bir çocuk doktoru ve bir diyaliz merkezi Göynük için bu kadar mı zor? Diyaliz tedavisi gören hastalarımızın yolda bitap düşmesi, hayatlarının her anını zorlukla geçirmesi bu kadar mı değersiz?
Sevgili yetkililer ve siyasi temsilciler, bu sorunların çözümü için adım atılmasını istiyoruz. Ben yazmaya, sesimizi duyurmaya devam edeceğim. Göynüklü hemşehrilerimin sesi olmak benim boynumun borcu. Sağlığımız ve hayatlarımız, ihmalin gölgesinde heba edilmemeli.
Göynük’ün çilesi destan olacak kadar uzun, ama biz çözüm bekliyoruz. Duyun sesimizi!