İsmail Abi, Günay Abi, Feridun Abi… Yolculuklarımızın Kıymetli Kaptanları

Göynük'te yolculuk deyince aklıma şüphesiz şoför abilerimiz gelir. Bu mesleğe yılların emeğini vermiş, yolcularına sadece bir kaptan olarak değil, bir abi, bir dost olarak da yaklaşan İsmail Öztop, rahmetli Günay Can abim ve Feridun Alcan abim benim hafızamda özel bir yer edinmiştir. Nallıhan-Ankara yolunda nice hatıralarımız oldu, onlar bizim kahrımızı çok çektiler.

İsmail abinin arabasına bindiğimizde o sıcaklığı hemen hissederdik. "Ankara'ya mı? Ben yerinizi ayırtırdım, şu parayı vereceksiniz, ben konuştum siz öğrencisiniz," diye halimizi hatırımızı sorar, bizleri düşünürdü. Yolculuğumuza eğer Nallıhan'a vardıysak, İsmail abi ve Günay abi hemen "Karnınız aç mı? Çay, yemek ister misiniz?" diye sorarlardı. Günay abim ise Necati harçlığın yoksa yol parası verme gerek yok, siz okuyacaksınız, bu memleketin aydın yüzleri siz olacaksınız derdi. Allah rahmet eylesin, mekanı cennet olsun. Onu da bu vesileyle saygı ve şükranla anıyorum.

Feridun abi ise sert çehresine rağmen aslında içten ve ilgili bir insandı. Çoğu zaman ilgisini belli etmese de, yeri geldiğinde bir selamıyla, bir sözüyle bizimle ne kadar ilgilendiğini gösterirdi. Bizim için her biri ayrı bir değer, ayrı bir kıymetti.

Bunları yazdım diye diğer şoför abilerimiz darılmasın. Belki de en çok onlarla yolculuk yaptığım için aklımda bu kadar iz bıraktılar. İstanbul'a çok gitmedim belki de onun için Ankara yolları benim için bu kadar anlamlı.

Bu kış şartlarında, otobüsün sıcak havası yüzümüze vurduğunda, yine o zor ve çetin günleri hatırladım. Eski dostları, bizi Ankara yollarında hiç yalnız bırakmayan kaptanları düşününce, kalemimi konuşturmak istedim. Onlar sadece bizi bir yerden bir yere taşıyan insanlar değil, yolculuklarımıza dostluk, samimiyet ve şefkat katan büyüklerimizdi.

Zamanın akıp gittiği, teknolojinin her şeyi dönüştürdüğü günümüzde, şimdiki otobüs yolculuklarında o sıcaklığı bulmak zor. Artık her şey dijital, herkes kulaklıklarıyla yolculuğunu yapıyor. Ama bizim nesil için o yolculuklar sadece bir yerden bir yere gitmek değil, bir hatıra, bir anı, bir samimiyet demekti.

Hepsine minnettarım, vefat edenlere Allah'tan rahmet, hayatta olanlara sağlık ve huzur diliyorum. Yolculuklarımızı güzelleştiren bütün kaptanları saygıyla anıyorum.